من فقط می خواهم خودم باشم.

    بیان: تنها دارنده نشان عالی سرآمد در کشور بیان: برترین شرکت نرم‌افزاری ایران به انتخاب سومین دوسالانه جوایز فناوری بیان: برگزار کننده مسابقه بین المللی با حضور برنامه‌نویسان برتر ۱۰۳ کشور جهان بیان: برگزیده جشنواره ملی ارتباطات در محور خدمات نوین بیان: برترین ارائه دهنده سرویس وبلاگ کشور به انتخاب جشنواره ملی رسانه‌های دیجیتال دارنده نشان بلورین از جشنواره رسانه‌های دیجیتال آموزش من فقط می خواهم خودم باشم....ادامه مطلب

رویا چه دراز می شود                     و می رسد به جاده ای میان دو کوه آن گاه                                            خش خش علف هاست                  در سراشیبی.                          "بیژن الهی" نوشتم: خیلی حسرت شمال و بارون هاش را می خورم. چیزی در حد عقده ای شدن! عصبانیم چون سفری که دوست داشتم را نرفتم، چون هوا بیش از حد آلوده شده است و می دانم پا بیرون بگذارم به سرفه می افتم. چون باد خشک سرد جولان می دهد و من در سرم خیال یک سبزی نمناک است. چون از خیلی چیزها عصبانیم. چون شاید این 30مین باری است که خواسته ام بروم سفر و نشده است. چون به سرم زده است. چون من امروز ایستادم به مرتب کردن اتاق. می گویم "عصبانی و غمگین و خسته"ام. البته که ترکیب خوبی می شود ترکیب این سه احساس با هم. شاید اسم دیگر این ها خشم باشد؛ نمی دانم. یک روزی فرار می کنم. به همین سادگی. * خوش بودن  خود شدن. من فقط می خواهم خودم باشم....ادامه مطلب

به "سرچ ها"ی این روزهایم فکر می‌کنم. دغدغه‌هایم، سوال‌هایم، آرزوهایم، خواسته‌هایم. وقتی کسی را دوست داری چیزهایی که برای او دوست داشتنی هستند برایت جذاب می‌شوند، یا لااقل قابل توجه. این هم بخشی از دوست داشتن است. اشتباه است؟ "ساعتی میزان آنی، ساعتی موزون این/ بعد از این میزان خود شو تا شوی موزون خویش"؟ بر می‌گردم قبل از دوست داشتن... جمله کلیشه‌ای که البته خیلی وقت است محکوم شده است را از صندوقچه بیرون می‌کشم و فوت می‌کنم: "کسی را دوست خواهم داشت که منو بخاطر خودم دوست داشته باشه. " "خود"ی که در این جمله خیلی وقت است رد شده است را حالا لباس می‌پوشانم و دعوتش می‌کنم بیاید سر میز. حالا می‌شود "دوست داشته شدن" و درست بودن یا نبودن را محک زد؟  حالا "خودم را دوست داشته باشد" را می‌توانم ترجمه کنم؟ "خود"ی که بعد از آمدن او تغییر نکرده باشد یا نخواسته باشی تغییرش دهی؟ عکس: نقشه جهان اتاق قبلی ام. عکس کیفیتش و فوکوس اش مشکل دارد. از این عکس هاست که توی تخت از در و دیوار می گرفتم. تنها خوبیش این است که: خانه قبل است. من فقط می خواهم خودم باشم....ادامه مطلب

بعضی چیزها را نمیشه نوشت و خیلی چیزها هم هنوز در من ته نشین نشده اند که بتوانم از آنها بگویم. دو سال گذشت. همین قدر تک جمله ای و سوت و کور. صحرایی در درونم بود که از صبح زود که بیدار شدم و رفتم بلیطم را کنسل کردم، یکسر حرف می زد و می خواست بیاید مثلا چیزی بنویسد که "من از دوست بودن آموختم" و بعد خودش را و دوست شدنش را محکوم کند و آرام بگیرد. اما نبود. حرفی نبود. من از دوست داشتن چه آموختم؟ و اصلا مثلا چیزهایی که آموختم چقدر قابلیت تعمیم دادن به دیگری را دارد. شاید تنها چیزی که می توانم بگویم (و گفتنش برایم چقدر سخت است... پذیرفتنش) این است که... من به درد دوست داشتن و این قضایا نمی خورم. همین قدر صادقانه. بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش. من فقط می خواهم خودم باشم....ادامه مطلب

چقدر درست بودن دشوار است. من الان می خواهم یک مسئله ریاضی به شما بدهم. تصور کنید مثلا سجاد در یک زمینه ای دو تا حق انتخاب دارد: A و B. بعد A راه حل صفر و یکی است. یک که یکتاست و یکتا خداست و از سجاد نیست. صفر هم نه اینکه خوب نباشد، خوب می شود در نهایت و اگر یک نمی شود اما در هیچ بودن یگانه و زیباست. از سوی دیگر B را داریم که مثلا 0.5 است. این نیم چهار راه پیش رو دارد که البته آنقدر مثل A روشن نیست. یک/نیم/منفی/ صفر. حالا راه رسیدن به نزدیکی های یک را سجاد می داند. نیم بودن کمی آسان تر از یک است. منفی راحت ترین راه است و در آخر صفر که همان صفر A است. راه حل بهینه کدام است؟ من فقط می خواهم خودم باشم....ادامه مطلب

من فقط می خواهم خودم باشم....

من فقط می خواهم خودم باشم....

ساعت که 12 شد دیدم به جایی که قرار گذاشته بودم رسیده ام (البته وقتی داشتم انار دان می کردم گفتم تا فلان جا... کمی بیشتر که آن آخر وقت اضافه بیاید) و سر خوردم توی...ممم... ساعت تنهایی... چرا این موقع شب اشک چشم هایم را گرم می کند؟ خوبی اینجا این است که می دانم کسی آشنا نمی خواند. به هر که آدرسم را داشت پیام داده ام که رفته ام و این 30 -40 نفر هم مرا نمی شناسند و البته باید داد بزنم: خانه هاتان آباد! آهای اینجا خبری نیست؛ برید خانه هاتان. می شود اسمش را مجموعه نوشته های شب گذاشت و بعد صبح حذفشان کرد با اسم "همه خفتند و من دلشده را خواب نبرد...". دوست ندارم دیگر از تصمیم های من فقط می خواهم خودم باشم....ادامه مطلب

امشب دوست دارم در مورد "او" صحبت کنم. کلی موضوعات مهم و غیر مهم در ذهنم مرور کردم که بیایم بگویم که همه نیمه تمام می ماند. نمی دانم تا کی با هم هستیم. نمی دانم... از خودم و او بگویم؟ از خودم؟ یا او؟ دوست دارم امکان این را داشتم که مثلا یک ماه نزدیکش بودم. خیلی چیزها به او بستگی دارد. خیلی چیزهای دلنشینی دارد اما نمی دانم... با خدا صحبت می کنم. می دانم آخر راهی به من نشان می دهد. آدم خیلی بدی نبودم و گمانم می شود امید داشت که خدا راه نماید. گفتم امید... راستش من هم گاهی ناامید می شوم. از... از... از اعماق قلب آدم ها خبر ندارم. از آرزوها، امیدها، سختی ها، رنجیدن ها، شکست من فقط می خواهم خودم باشم....ادامه مطلب

همه اینها به کناری... من اینکه می گویم نه، دلیلم کاملا پذیرفته است. می دانم که شرح این قصه برای غیر سخت است اما وجود دارد و عینی است. آشفته می شوم و همین خود دلیل محکمی است. مرا با این امور اصلا نسبتی نیست. اووووووووو خدا داند که چه ها باید جور شوند که من از من پا بیرون بگذارم. هر ده سال شاید مثلا یکبار که آن هم گذشت. افتان و خیزان مسیر زندگی را پیموده ام تا به این روشنی خودم را پیش روی خودم ببینم. سلام سی و شش سالگی من فقط می خواهم خودم باشم....ادامه مطلب